هفته نامه صدا - ریحانه سادات یاسینی:
چهره اش شبیه پسرهای جوان دانشجو است و به نظر نمی رسد مرد 30 ساله جاافتاده ای باشد، چند ماه پیش دکترایش را از دانشگاه استنفورد آمریکا گرفته و حالا به فکر کسب و کاری در کنار محیط دانشگاه است. «از 25 سالگی، یعنی همان وقتی که به آمریکا آمدم، دوست داشتم استارتاپ بزنم. این جا از دو راه می شود پول دار شد، یکی بنگاه های مشاوره املاک، دیگری هم استارت آپ ها». میلاد در کالیفرنیا زندگی می کند، همان ایالتی که جوان های آمریکایی از دره سیلیکون آن، دنیا را متحول کرده اند. او به دنبال اطلاعاتی از دانش آموزان کنکوری ایران است تا از آن سوی دنیا، برنامه ای را روی اینترنت راه اندازی و ایده استارت آپی اش را راه اندازی کند.
میلاد می گوید: «نمی دانم در ایران استارت آپ معادلی دارد یا نه، اما اقتصاد آمریکا طی سال های گذشته با این کسب و کارها متحول شده است. دولت برای بهبود فضای اقتصاد، روی بحث آموزش، کارآفرینی و نوآوری سرمایه گذاری زیادی کرده است. مردم این جا خوب می توانند با هم کار کنند. آن هایی که زمینه های تکنولوژی قوی دارند با کسانی که در تجارت قوی هستند، شریک می شوند. سازوکار جا افتاده و خوبی هم برای حمایت از آن ها وجود دارد که بیشتر آن نیز خصوصی است. دولت فقط زیرساخت های آموزشی را فراهم می کند.»
میلاد می گوید: «نمی دانم در ایران استارت آپ معادلی دارد یا نه، اما اقتصاد آمریکا طی سال های گذشته با این کسب و کارها متحول شده است. دولت برای بهبود فضای اقتصاد، روی بحث آموزش، کارآفرینی و نوآوری سرمایه گذاری زیادی کرده است. مردم این جا خوب می توانند با هم کار کنند. آن هایی که زمینه های تکنولوژی قوی دارند با کسانی که در تجارت قوی هستند، شریک می شوند. سازوکار جا افتاده و خوبی هم برای حمایت از آن ها وجود دارد که بیشتر آن نیز خصوصی است. دولت فقط زیرساخت های آموزشی را فراهم می کند.»
